23. Yıl Şiiri - Umutcan Kamış

Geçen ömrü kaldırıp atsam,
Yerine hangi serveti koyarım?
"Ömür" Söylemesi çok kolay,
Yaşaması, eski bir mezar başında.

Saatler geçmez olmuşda,
Bir fırtına almış, bitiyor yıllarım.
Sabahı olacak bir gecenin başında,
Yıldız bile olsam, elbet kayarım.

Göklere sığmaz idealler, beşer bedende,
Davalar mahkeme-i kübrada, beklerim...
Geçen her gün ile, bitiyor ömür de.
Ben hâla bir istikbâl telaşındayım.

Bir nefes doldurmaz, bin nefesde verdiğim,
Canan olmaz uğruna can verdiğim.
Görünenin aslı bile değil ki gördüğüm,
Kaybolacak gölgeler peşinde koşuyorum.

Çeyrek asra az kala; Farkettim!
Elbet bitecek bir gün bu uykum.
Hüsranla uyanacağım bir rüyanın,
23. Yılında uyuyup gidiyorum...

Umutcan KAMIŞ
12.07.2014