217. günün sabahı
Saat bilmem kaçı kaç geçiyor
Kül tablasında yer arayan yarılanmış sigaram,
Sağ elimin altın soğumuş bir çay bekliyor.
Çok da faklı değil yani dünden, sen anlayacağın
Bir nefes çekeyim de sonra anlatacağım….
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta