21 Aralık 1988 Şiiri - İbrahim Kıbrıs

Bu gece yurdumun
En uzun gecesi
Dışarda kar yağmıyor
Ve bütün Bolu kuşkuyla
Geçen karsız kışları izliyor

Yitirişlerin
Giderek azalan günlerin
Kaygıları pişiriliyor
Ramazan mutfaklarında
Kent oruç tutmalara hazırlanıyor

Yüz sayfa okudum bu gece
Ve boyandı geceliğim
Sevgiyle-bilinçle
Bir ton daha aklığına

Yine de ben
Çıkıp çıkıp yolculuklara
Şiir düşlemek
Ve buğulanmış bir dilim
Paşaköy ekmeği gibi
En ince yerinden kavramak
Kavramak istiyorum yaşamı

İzzet Baysal Caddesi
Silkiniyor kimsesizliğinden
Bir kadın
Yaşamın temyizsiz kararlarına inat
Düşleri dünyalar kadar bile olmayan
Dört çocuğuyla
Akşam oturmalarından dönüyor.

Oysa ben
Temizlensin diye ülkemin karanlıkları
Lapa lapa kar bekliyorum
Uzun da olsa gecelerden..