Uzuyor günler,
Geçmiyor belki de;
Dışarda bir ölüm nöbeti,
Içerde tuhaf bir mahkumiyet...
Ve bitmez voltalar,
ve dinmeyen bir telaşla
Bir acayip senede,
Bir acayip karmaşadayız...
Zordur şahidi olmak
bu günlerin;
Dolanmış acılar birbirine,
Bir boğumluk nefes ile
Kaçıncı iç çekiş,
Kaçıncı erteleniş
Bilemedik,
Sayamadık ki...
2020...
Öyle bir yıl ki;
Ölüme gebe,
Acıya kardeş...
Yetmiyor hafızam
Ve kaldırmıyor yüreğim;
Ben acıdan yoruldum,
Acı yorulmadı benden...
zordur kışın depremi yaşamak,
evinden olmak ya da ailenden...
zordur koca bir adada
yangına kalmak,
zordur küçük bir botta
mülteci olmak,
karşıya geçmek
hele çocuk olmak zordur...
Ve zordur bir hastalığa
çaresiz kalmak...
Zordur, zor... K. Adsaz
Kayıt Tarihi : 2.4.2020 15:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!