20. Sone
Bir kadın yüzüdür doğanın kendi eliyle boyadığı
Senin yüzün, ey tutkumun efendi hanımı;
Kadınlarınki gibi yufkadır yüreğin, fakat bilmez onlar gibi
Ani değişimleri, aldatan kadınların şıpsevdiliğini;
Gözlerin daha ışıltılıdır senin, süzülürken daha hakiki;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.