20 Rüya:0297. Telgraf Direkleri Çıldırmı ...

1/:
Bu kaçıcı rüya? Envanterimde...
Saçlarına sevdalandığım sarışın amazon nerede?
Ben ve at uşağım derbeder Ayvaz nerede?
Ne analar doğurmuştu, ne de yazmıştı tüm bunları tarihler,
Aşiretimin mensupları neredeler bilmiyordum...
***
Delidolu bir koşu tutturmuştum,
Ki ne analar doğurmuştu, ne de yazmıştı tarihler...
Telgraf direkleri çıldırmış gibiydiler,
Geri geri kayıyorlardı saçlarını savura savura.
Tellere konan kuşlar,
Belki de ilk kez yaşıyorlardı o ünlü şarkıyı.
Ayan beyan dinliyordum tutturduğum koşuya rağmen:
“İnsan sevdiğine canım böyle mi yanar? ” demek abesti zannımca,
Çünkü kurşunlar vızır vızırdı kulaklarımın dibinde,
Vicdansız biri telgrafın tellerini kurşunluyordu...
Arada bir çevremde olabilir diye anama bakıyordum.
Bir bulabilsem ve “Gündüz niyetine,” dedirebilsem...
Neredesin ey fincan göğüslü anam?
***
Bense şimdilik kaçıyordum acılarımı fincanlara doldurarak.
Yaşamaya durmuştum kendi şiirimin rüyasını.
Bir bıldırcın balasını,
Kanatlarının çadırına saklamıştı alacakaranlıkta.
Telgrafı iplediği yoktu bu gece vampir yarasaların.
Habire kelebek kanı ve puslu anılarını içiyorlardı ademoğullarının,
Dayıyordu memesini bir ankebut,
Bedevi müşterilerinin yanık susamışlıklarına.
Bir gayya ağzı “3a x76y kaç eder? ” Diye soruyordu arkamdan.
Dühan diyarının bir yanı at uşağımın ödü,
Diğer yanı son savaştan artakalan ana ciğeri kavurmasıydı.
Bir genç Kush diyarı prensi: “hatırladım seni.” dedi
Siz Nil vadisinde gördüğüm şerefsiz avcısın.” diye homurdanıyordu.
Onu Ayvaz’da tanıyordu,
Direklere konan kuşlarda...
Bir tek ben bilmiyordum rüyalardan çıkış babını.
Ben arıyordum anamı.
“Gündüz niyetine...”
Neredesin ey anne?