20 Nisan Şiiri - Şair Lêbuni

Ruhum, bedenim, hafsalam, düşüncelerim, düşünce yeteneğim, varlıkla iletişimim, meleksi insani yönüm, Şeytani içgüdülerim, miladi yaşım her şeyi düğümleyerek tırnaklarımla kazıdığım, sonu olmayan birkaç metre genişliğinde kenarları kor ateşten duvarlarında tensel ilişki resimleri tarihin tüm olaylarına tanıklık eden minyatür kareler aralara sıkıştırılmış insan cesetleri, toprak kum hava gökyüzü güneş ve yıldızlar. Ey günah ülkesinin kutsal esintisi kadınlar; Bugün sizinle arama okyanus derinliğinde uçsuz bucaksız duvarlar ördüm. İçinde, size ait koku, güzellik,aşk,sevgi,cinsellik,tapınasıllık, büyüleyici göğüslerinizin saklı olduğu sırmalı sandığı insan cesetleriyle yontulmuş Hamanın kızıl kulesine gömdüm. Tanrılaşan günahlar son tragedyalarını oynuyorlar son perdede. İnsanın üstün ve tanrılığını savunuyor hümanist kadınlar. Dilsiz duvarlara kazımak istedikleri yalnızca safsata şeyler ve boş kuruntular.
Ah ben ne günahlar işledim söyleyin tutkularım, arzularım ve toprağın kucağına gömdüğüm karanlıkta saklı yüzlerim. Ay ışığı parlaklığını yitirdi öfkesinden. Varoluşun önüne yüzlerce set ve son damlasına kadar akan kan,gözyaşı tanrı tanımazlığın son çırpınışları sefahat,zevk ve şehvetin karşısında çıplak,yalınayak ve sezgisel direnişler.