20 Eylül Şiiri - Yusuf Bilyeli

Hayat bu ya işte,
Çok ta yolunda olduğu söylenemezdi zaten..
Bir umuttu yaşamak, bir rüya bazen..
Artık beklememeyi öğrendim senden,
Bekledikçe, geleceğini sandığım tren,
Hızla uzaklaşıyordu benden..
Örneğin sen! Seni hep bekledim ben. “Sandaldaki Kız”
Sandalın üzerinden, ayaklarını suya uzattığın rüyadaki gibi,
Belki kalbime uzatırsın diye, kalbini derinden..
Rüyam tersine çıkıyor, beni yıkıyordun.
Kalbimi kanatabiliyordun için için..
Hayatımı karartabiliyordun ama ne için?
Sandal dolusu yalanlarla, öylece batıyordun..
Yalanların kalıyordu, sandalın batınca..
Rüyam gibi yaşantımda, yalan oluyordu kanımca,
Mutlu olmak hayalim, sulara gömülüyordu birlikte,
Yaşamak doğru değildi sanırım beklentilerle..
İstemeyecektim hiçbir şeyi ve dilemeyecektim..
ihaneti af ettim sevgimden fakat soğudum kendimden..
Çok sevdim, sevmedin ya? Nefret ettim sevginden..
Unutmam! vefalıyım, yaralıyım kalbimden,
Her “20 eylül” ben, bir başka kusarım seni içimden..

(28.06.2013)