Yaşanan aşkın ömrü kısa kaldı geceden
Gönlün her isyanında sen dedim yokluğunda
Sorgular başladıkça aşkı veren Yüce’den
Bu sevdanın mağduru ben dedim yokluğunda
Çırpınıp duruyoruz gurbet denen dalyanda
Korkuyorum yüreğin kalır diye nisyanda
Ne biçim hasretlik bu, ben asi, sen isyanda
Bundan sonra hasretlik son dedim yokluğunda
Ey benim yüreğime aşk sunan gönül eşi
Söndürme hayalimi aydınlatan güneşi
Hasrettir bu sevdanın hiç sönmeyen ateşi
Gönlüme cayır cayır yan dedim yokluğunda
Uzaklara baktıkça gözümde büyür resmin
Dilimde gece gündüz pelesenk olmuş ismin
Geceleri koynumda kıvrılıp yatar cismin
Ben senin cemaline can dedim yokluğunda
Bilirim, sensiz geçen gecenin sabahı yok
Bilirim, bu sevdada kalplerin günahı yok
Bilirim, yaralanmış yüreğin iflahı yok
Ufukta her çizgiye tan dedim yokluğunda
Yüzünden eksilmeyen gülüşün tarzdır bana
Vuslat için söylenen her sözün farzdır bana
Yüreğimden dökülen arzular arzdır bana
Canana doya doya kan dedim yokluğunda
Bulutlar perde olur her gece hilalime
İstemem, el değmesin gurbette helalime
Coşari der selamın ilaçtır melalime
An be an varlığımı an dedim yokluğunda
02.06.2012/Samsun
İbrahim CoşarKayıt Tarihi : 25.6.2012 18:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!