Bülbül ahu zarda kalsa ne yazar
Gül hoşça kal dedi, koptu kıyamet
Gönül nazlı yarda kalsa ne yazar
Dil hoşça kal dedi, koptu kıyamet
Ey yorgun kalbimin sahibi ece
Çıkmaz baktırdığım fallar tüm gece
Telvede kördüğüm olmuş bilmece
Fal hoşça kal dedi, koptu kıyamet
Ölüme gönderir beni yasaklar
Aldığını geri vermez topraklar
Hasretten sarardı gülde yapraklar
Dal hoş çakal dedi, koptu kıyamet
Yorgun yürekleri hasretle kavur
Sensiz bir dünyayı etmem tasavvur
Sımsıcak külleri meçhule savur
Çöl hoşça kal dedi, koptu kıyamet
Zaman akışını durduramadım
Gönlüne tahtımı kurduramadım
Yardan uzaklarda pek duramadım
Kul hoşça kal dedi, koptu kıyamet
Coşari neylesin kapalı hudut
Vuslata kalmadı kalplerde umut
Semayı kaplamış kapkara bulut
Yel hoşça kal dedi, koptu kıyamet
Kayıt Tarihi : 14.9.2013 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!