2. Kitap "Kızıl Bir Döngü Sevda " -Gurbet.

İnsan gurbet çocuğu, gurbetse buzul dağı
Bir ömür boyu titrer gözlerdeki çırağı.
Garip, şaşırıp kalır gurbet mekânlarında
Ne köyler kendi köyü, ne bağlar kendi bağı.

Ya bir dilim ekmeğe, ya sevgili ardına
Kader, gurbet yazılmış turnanın kanadına.
Her doğan gün bir ümit, her menzil uzak hayal
Kalbe hicran sancısı vurur vuslat adına.

Yalnızlık beldesinde faninin kalbi kırık
Efkârlı akşamlarda yorgun gönül kabarık
Karanlık odaların duvarlarını yalar
Yetim ağlamaları gibi sessiz hıçkırık

Vuslat, bütün geceler iksirdir gurbet elde,
Yaşatılan sevdalar bir sırdır gurbet elde,
Dolaşsa adım adım şu koskoca dünyayı
Hasret hendesesinde esirdir gurbet elde.

Gün gelse, bakıverse gülen gözle güneşe
Olsa temaşa ile heyecanlı, pürneşe
Poyraz biraz serince okşasa çiçekleri
Nemlenir nemsiz gözler gönül düşer ateşe

Gurbet ateşten gömlek, giysen bin bir ızdırap
Giymesen sefaletten yorgun yürekler harap,
Saz ruhlara dinletir gönlün altın sesini,
Vuslatın hoş hazzıyla tellere vurur mızrap.

İnsan gurbet çocuğu, gurbetse kalp yangını
Söz türküye dönüşür, her yürek başka tını
Her gün yunar yıkanır muhabbet ırmağında
Gurbet sokaklarının bu gönülden kırgını

0.03.2013/Samsun