Her saniye bir rakam atlasan,
Kâğıt kalem alıp hesaplasan,
Alt alta koysan; çarpsan, toplasan,
Yine de bir saniye yetmiyor.
Ömründe ne kadar yaşar insan,
Oturup da uzun uzun saysan,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Uzun görünse de sayılı gün,
Aslında bir dün var, bir de bugün,
Hepsini yaşasan da gün be gün,
Doyasıya yaşamaya yetmiyor.
ÖMÜR AKIP GEÇİYOR VE YAŞAMAYA DOYAMIYOR İNSANLAR ....100 YAŞASAKTA DÜNYANIN GÜZELLİKLERİNE DOYAMIYORUZ ...VE ERİŞEMİYORUZ HEDEFLEDİĞİMİZ LİMANLARA.....LİMANLARIMIZA VARMAK DİLEĞİYLE...SAYGILAR...
boş boş yaşamış insan için istersen 175 yıl olsun yine de nafile be abi. dolu dolu insanlara faydalı bir şekilde yaşayalım ve istersen tam 1 gün yaşayalım bilmem sen ne dersin. tabi şu açıdan baktığın zaman, dolu dolu yaşayıp da yapmak istediklerine zamanın yetmez ise işte o zaman 1075 yıl da olsa yetmeyecektir...)) Turgay BOZKUŞ
'zaman' şiire en çok yakışan konuşardan biridir bence...ve onun hakkında yazlılacaklar asla bitmez...
...çok güzel bir şiir...kutlarım
dün ve bugün
teşekkürler İbrahim bey
saygılarımla
Tansel Yegen
Çingene değilim ama
Geceleri saymazsak;
YirmialtıBUÇUK yaşındayım...
Tebrik ve sevgilerimimle
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta