Saçının telini değişmezdim,
Bir yer küreye.
Gökyüzü anlamsız kalırdı,
Yanımdayken sen.
Şimdiyse her şey darmadağın.
Yaşanılanlar unutulmaya yüz tuttu.
Her geçtiğimde içimde buruk hüzünle canlansa da.
Seni sıradanlaştıramıyorum,
kendi içimde kayboluyorum.
Senin olmadığın hiçbir ihtimalde yaşamak istemezdim.
Senin olduğun ihtimallerde de sen yaşamamı istemezsin.
Bazen beynime kızıyorum biliyor musun,
Hiç sevmediğim kimya dersinde geçen elementleri Salgılıyor vücudumda.
Hiçbir şey hissetmek istemiyorum,
Yarına karşı bir umudum yok zaten.
Öyle işte bir yok oluş,
hepsi bu.
(2019)
Kayıt Tarihi : 8.3.2023 19:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında yok olmaktan ziyade var olmayan acının insan üzerinde doğan ajitasyon sonucu. Duygular yazarken illaki var olur fakat her zaman sürmez.
