Ben hep
İlk ağladığım yaştaydım
İlkokul sıralarında öğrendim
Sevgili kelimesinin
Tebeşire çalan kokusunu
Özlemenin
Tenefüslerle ölçüldüğü
Zamanları bilirim
Ve boş derslerin
İnsanı aşkla yavaş yavaş tanıştırışını
Hep sabahçı oldum ben
Oysa ki öğleden sonra da severdim
Saat dokuzda
Yatağa girenlerden değildim
Annem beni yattı zannederdi
Bense hep düşünür
Erken büyüdüğümü bilirdim
Onsekize geldiğimde
Büyüdün artık dediler
Şöyle bir geçmişi düşündüm
Gülüp geçtim...
İlkokulda büyürseniz
Onsekizinizde yaşlanır
Ondokuzunuzda ölürsünüz...
Kayıt Tarihi : 5.6.2007 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)