19 Mayıs'ı böyle kutlayalım

(2011 tarihli yazı)

Yarın 19 Mayıs….,
Haydi kutlamaya başlayalım şimdiden gençlerimizi…
Ama nasıl …

Mesela önce genç kızlarımızdan başlayalım kutlamaya…

Geleneksel gösterilerini yapmak için stadyum çimenleri üstünde her biri birer kır çiçeği güzelliğinde “başla” işaretini bekleyen kızlarımızın yanına yaklaşalım en babacan, en anaç halimizle, en içten sevgimizle.
Ama kutlamadan önce kılık kıyafetlerine, özellikle etek boylarına şöyle bir göz atalım, ölçelim-biçelim. Olmaz ya hani olursa, kimi (doğrusu yüreği ve fikri bozukların) gözleri bozuk olanların gözlerinin, melodik rüzgârlara eşlik eden çiçeklerin dalgalı danslarının büyüsüne kendini kaptırmak yerine bir başka yerlere takılı kalmasını önlemek için. Ve aynı zamanda da böyle cıscıbıldak dolaşıp üşütmemeleri ve yarınlarda en az üç çocuk doğurabilmelerine engel olabilecek, vücut sağlıklarını tehlikeye atmamak, koruyabilmek içinde…

Sonra delikanlılarımızın yanına doğru seğirtelim gene en babacan, en anaç adımlarımızla…

Ama kutlamadan önce optik okuyucularımızı gözlerimize takıp, her delikanlının beynindeki düşünce kanallarında (varsa eğer) düşünce noktacıkları renklerinin kendi renklerimizle uyumlu olup olmadığını sıkı bir kontrolden geçirelim. Rengi tutmayanları “aklın yolu birdir ve bu yol hurafelerden geçer, cemaat saflarına katılmaya kadar gider” sözleriyle doğru yola çekmeye çalışalım. Bütün bu içten çabalarımıza rağmen “biz karanlığı sevmeyiz, yolumuz aydınlığa giden yoldur” diyerek direnenleri de….
Neyse bu bayram günü o kadarını da söylemeyelim.

Ve daha sonra sokaklara çıkalım ki oradaki kızlı-erkekli gençlerimizi de iyi niyetli kutlamalarımızdan esirgemiş olmayalım.

Ama kutlamadan önce caddelerde, meydanlarda anlamsızca tepinerek karşımıza çıkan ve sayıları iki milyona yaklaşan sınav mağduru olduklarını iddia eden gençlere; devletimizin, hükümetimizin bütün en büyüklerinin kolaylıkla ikna olmuş olmalarına rağmen neden hala sınav yöntemlerinden ikna olmamakta direndiklerini soralım. Tabi doğru-dürüst bir cevap verip bize ikna edemeyeceklerinden epeyce sinirlenelim ve” karşınıza onbin tane adam dikeriz, canınıza okuruz” diye tehdit edelim. Baktık ki bu tehditte fayda etmiyor işte o zaman “al sana-al sana” diyerek gözlerinin içine biber gazı sıkalım, hızımızı alamayıp biraz da yerlerde sürükleyelim. Ve bu bayram günü bizi böylesi sinirlendirdikleri için tutabildiklerimizi “bağımsız yargı” ya teslim edelim.
Yani bu bayramı da işte böyle kutlayalım….

* * * *
Büyük Atatürk’ün emanet ettiği cumhuriyetimizin “her yaştaki” gençlerinin 19 Mayıs bayramını gene de coşkuyla, içtenlikle (ama biraz da hüzünle) kutluyorum.