Dünyaya gözlerimi açtığımda
Küçük bir köydeydim
Ben doğduğumda başlamıştı şansızlığım
Muhittin amca ölmüştü
Hiç tanıyamadım
Hep sen şu tarihte doğdun
Muhitinin öldüğü zamanda diye anıldı o zamanlar en mutlu günlerim
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta