bu sabah,
kahvaltı masası
Ayşe'siz...
oysa
dün de öyleydi...
lakin
bugün
korkunç kalabalıktı
Çanakkale şehitleri vardı...
annem-babam,
dedelerim,
tüm sevdiklerim
ve ATAM vardı...
bu sabah,
gözyaşlarım
hepsine yetecek kadar çoktu...
çay yerine bardağıma
peynir yerine tabağıma
ekmek yerine dudağıma
en çok da
kaderim diye
yüreğimin tam ortasına
akıp duruyordu...
bu sabah,
kahvaltı masası
Ayşe'siz...
oysa
bugün
konuklarımın
hepsi de davetsiz....
Fikret Turhan-Yalova,
18.03.2016
Kayıt Tarihi : 18.3.2016 10:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ağlamak da DUA sayılmalıydı...
TÜM YORUMLAR (1)