Bir kurum ahmak ise, bilim neyine gerek,
İşimiz hep şaibe, daha ilkelleşerek…
Uzaylı vakası mı, konuşamaz hâldedir,
Boşuna korkularla, tehdit bilincindedir…
Ey bilimsiz Dünyalı, uzaylı da Rab kulu,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.


