17 Yıllık Bir Gece Yarısı Sendromu

Ellerim buz kesildi, olmamıştım böyle dost
O fahişe kaldırımlarda kanımı donduran küfürleri yediğimden beri...
O ADAMın koca elleri bana hiç bukadar yok gözükmemişti..

İçimdeki hayvanın susmadığı dönemlerde bir yaşamak düşlerdim hep..
Bana ait benden uzak bir yaşamak...
Nasıl oluyor diye sorma dost iyi bilirsin sen onları..

Ruhlarımızı zaptedemez hale geldik değil mi
Delice bir intihar isteği sardı içimizi..
Biz intihar edecek kadar cesaretli değildik be dost..
Ölürdük durmadan,öldürürdük içimizdeki o adamları..
Ölmek eylemini benisetmişti bize hayat...
Hani şu sözünü ettiğimiz17. 365.60 dakikalık hayat..

Her şeye rağmen biz ayakta kalmalıydık biliyordun değil mi dost..? !
Puştlukların içinden sıyırıp 'o 'cümleyi kurabilmek için tekrar..
Yine yeniden bilmediğimiz karanlık bir şehirde bizim 'hatun'a inat o narayı atabilmek için..

Haramdır bize ayık gezmeler..
Uğruna ölmeler..
Vururuz şişenin dibine
Nikotinimizin sislerinde buluruz kendimizi bazen de
ama yaşarız yine de
yaşarız ölümüne..