Elbet toprak olacak o ceylan boynun
Beynini solucanlar iyice kemirecek
Onlar da senin gibi akıllı mı olacak
Yoksa yine yerlerde mi sürünecek..
Herkese akıl öğrettin, sen güme gittin
Kim akıllı, kim deli bilemedin bittin
Boş ağız durmadan yer,durmadan söyler
Değirmenin çarkı gibi ömrünü öğüttün.
Şimdi şöyle dur, nefes al, bak geriye
Mendirekten ne kadar da uzaktasın
Artık imkanı yok limana dönmeye.
Çünkü yol tükendi, nefesse idare etmez
Bu araba buraya kadar, ileri gitmez
Herkes dışarıya baylar, paralar yandı.
......................Erdal Ceyhan
Erdal CeyhanKayıt Tarihi : 31.3.2011 05:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!