15. Yıldönümü Şiiri - Celal Bahar

Uzakta olanı değil, kalbinde olanı özler insan.
Hep yanında kalanı, canında can olanı…
Aşk dediğin budur ki, odur onu farklı kılanı.
Mesafeyle ölçülmez, yakınlıkla giderilmez.
Sen aşkı çekene sor, olmaz onun yalanı.

Aşkı bilmeyenler, pınarın başında susuzluğu çekmezler.
Sultan sofrasından, aç kalkmayı bilmezler.
Güneşin altında üşümez, buzun üstünde yanmazlar.
Sen yanımdasın ya, neden özlediğimi bu yüzden anlamazlar.

Görmeyle giderilseydi hasret,
Sadece ayrı kalanlar olurdu, aşka en büyük namzet.
Sen aldırma sevdiğim, bırak herkes hasreti ayrılık sansın,
Sen her daim özlediğim, ama hep yanımda olansın.

İşte bu yanılgıdır bizim diğerlerinden farkımız.
Âlem sadece baktığını görür, biz görmediğimize bakarız.
Âlem uzaktakine hasrettir, biz içimizdekine yanarız.
Âlem bir bardak suyla, günlerini geçirir,
Biz pınarın başında, içtikçe susarız.
Kim ne düşünürse düşünsün be gülüm,
Biz on beşinci değil, kırk beşinci yıl dönümünü bile kutlarız.