Bir geceye kalbimin sızısı sızdı
Aylardan Temmuz, mevsimlerden yazdı.
Vatan hainleri gönül acıma tuz bastı
Toprağını koklayan bu kardeş hain çıktı.
Hepimiz aynı sofradan yemek yedik, hepimiz doydu
Karnı doyan kalktı sofradan ve bize düşman oldu.
Kimse sanmasın ki kimsenin değişmeyecek dostu
Bu vatana ihanet ederken insanlar acıdan kan kustu.
Bu vatan kimsesiz veya sahipsiz değil
Göğe biraz bak da, dalgalanan bayrağın önüne eğil.
Sizler kurnaz değilsiniz, karakteriniz cahil
Kardeş demiştik demeden ırk, soy, din ve dil.
Sen ağlama annem, ağlama vatanım
Vatanını kurtaran kardeşlerimin toprağına sarılırım.
Gerekirse bayrağımı ta göğe yükseltir, onunla dalgalanırım
Yetim kalmış çocuklarla ailemi paylaşırım
Sen ağlama annem, sen ağlama vatanım.
Konu vatanım ve bayrağımsa, bu vatan ezilmez
Siper ederim gövdemi bunlar bile yetmez
Bayrağım rengi, vatanım insanları tükenmez
Şehitler ölmez, vatan bölünmez!
Kayıt Tarihi : 7.7.2018 14:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gün; darbe günü. Adı: 15 Temmuz. Her şeyden habersiz, selaları duymaya başlayarak uyandık o geceye. Yaz tatiliydi ve ben doğu sınırlarındaydım. (Ağrı) İşte bir 15 Temmuz acısı orada derinlere indi. Sokaklar doldu taştı. Köy, mahalle, merkez, şehir, ilçe dinlemiyordu. Kürt-Türk- Alevi- Laz- Çerkez demeden herkes Türk bayrağının gölgesinde korudu vatanını. İşte 15 Temmuz bize bir şey öğretti. Söz konusu vatan olursa, tüm farklılıklar el ele tutuşur, kelepçelenir birbirine. Allah bir daha bize ve aziz vatanımıza 15 Temmuz'u yaşatmasın.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!