15 Ekim Şiiri - Emrullah Çelik

Azrail meleklerle gelmişti yanına
Artık öldün diye gözlerin kapandı ya
Gözlerin bedeninden ayrılan ruhunu takıp ediyordu ya
Rahmet dileyenlerın dualarına melekler amın derken
Mersiyeler dizip ağlıyorduk
Azrail bu kadar durmamıştı ensemizde
Ölüme bu kadar alışmamıştık
Ölümle bu kadar dost,bu kadar akraba olamamıştık.
Bayramlaşırken bile ölümü bu denli yaşamadık
Ve ölümü öldürmedik bu kadar.
Sesleniyorum Sana Beklenen Ölüm
Haydi Gel Dindir Bu Acıyı.
Acılardan yumak yapılmıştı birer,birer
Azrail’in hesabı vardı hayatla
Sarı kuzular kalacaktı arkada
Toprak alacaktı koynuna cansız bedenini,
Sesleniyorum Sana Beklenen Ölüm
Haydi Gel Dindir Bu Acıyı.
Vay ki vay gözlerimizi sevmeni özleyecektik
Ağlayacaktık arkandan ve yaşlar dökülecekti
Aminlerle yıkanan yüzlerin hesabı vardı ölümle
Rabbine sığınan yürekler sızladı gidişine
Sesleniyorum Sana Beklenen Ölüm
Haydi Gel Dindir Bu Acıyı.
Yağmurlu bir günde uğurladık seni
Biz rahmetle ıslanan kullardık
Sen dualarla giden yolcu son seferine,
Sen o musalla taşında biz saflardaydık
Yalnız değildin son seferinde
Sesleniyorum Sana Beklenen Ölüm
Haydi Gel Dindir Bu Acıyı.
Biz arkada kalanlardan gözler kaçırdık
Ağlayıp yağmuru kirletmeyelim diye
Yağmurlar yağsın istedik üzerine
Alabildiğine yağsın,
Bu dünyada rahat yok
Ölüm belki bir kurtuluş.
Ne kaldı ki geriye;
Gözü yaşlı bir eş,
Üç oğul
bir kız,
yarım yamalak yaşanmış bir hayat ve
yaşanmaya başladıkları anda ölüme giren bir çuval anı.