14 Şubat Şiiri - Murat Akbaş

Ben seni bir gün değil;
Her gün sevmek istiyorum...
Seni eşya bekleyen biri değil...
Gönülden beklemeni istiyorum...
Sevgimi maddi değil;
Sana baktığımda huzur vermeyi istiyorum...
Seni kördüğüm gibi seviyorum...
Çözülmemek üzere...
Aşk ise kördüğüm oldu...
Bir hediye de...
Manası gönül iken sevginin;
Oldu mu sana maddi...
Nerede kaldı o manevi gerçek sevgi...
Ben seni bir gün için değil;
Bir ömrü paylaşmak için seni içime kattım...
Sen hala hediye mi bekliyorsun?
Çok beklersin...
Çünkü; sevgim satılık değil...
Gönlüm ise gönlünü bekler...
Manada buluşmak dileğiyle;
RabbiMe dua ediyorum...
Ey sevdiğim;
Neredesin?
Gönül bir noktadır...
İki yapmamak lazım...

Sana bir hediye alamadım...
İmkanım da var belki...
Ama ben sana bu okuduğun satırları gönülden gönderiyorum...
Değeri nedir bilmem...
Ama sevgi ve gönlümün karşılığı yoktur...
Sadece paylaşmaktır...
Belki de bir ömürdür...
İyisi ve kötüsüyle...
Bir aciz kulum, bir fakirim...
Ama Cenabı Allah`ın en değerli kulu olarak;
Her birimiz yaratıldık...
Bu gönül güzelliğine...
Cevap verebiliyorsam;
Ne mutlu bu garip Murat`a...