Eğer olmasa
şu on dört şubat günü.
Anlamayacaktım, on dördümde sevdiğimi.
Kırkımda hala sevildiğimi.
Şimdi çok pişmanım.
Geç kalmışım.
Neden sakladım, ben bir ömür,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta