14 Şubat Şiiri - Naki Aydoğan

14.Şubat

“Bu gün tek gezmeyin varın gidin kavuşun,
Canımın yongası eşya,
Olmazsa olmaz
Bir çiçekle bende nesneyim var say eşyayım
Sana bize varlığımıza
Bizim dişe dokunur manevi nesne oluşumuz sevgimiz
Ve nesnelliğimiz, bilimselliğimiz de
Bu gün maddeye değil bir birimize bilimsel kalalım,
Her gün kalalım bugün bu bilinci analım” (Günün şiirine yazdığım yorum)

…

İnsan havayı nasıl kaynatır
Tek insan havasını, içini, yalnız ruhunu kaynatır
İnsanlar havayı kaynatır
Kaç derecede, bunu o insanların birlikteliği belirler
Dikkat maddenin kaynama noktasına burada bir Kartezyen var
Maddenin de bir birlikteliği var
Farklı kaynama noktası olacak tabi ki
Maddeyi de ayıracaksın özgül ağırlığını bulmak için
İnsanı da ayıracaksın mizacında yalnız kalması için
Nerden çıktı bu vesvese benim vesvesem
Arkadaşlarım kaynatırken havayı, odayı taşıp bana değince
Elektrik aldım çarpılayım mı?
Harcadım bu içeriğe gitti

…

Gelip geçiyor
Ben hep oturuyorum
Bir çeşme başında ağaç, misal oldu
Ağacın altında olmasam da, ağacın altında
Taşın başına oturmasam da, taşın başında
Yoksa bana niye selam versin gelip geçen
Ya su misali ya rüzgar misali
Bu sıkıntı bu sıradanlık selam başıma vurdu şapka
Asıl şapka kafamın tasında, beynim
Beyim gelince ayağa kalkarım
Yoksa uyutur beni bu beynim, beyim uyutmaz
Sözün kısası selamın sıkıntısız tasası o an neyse o anlık olsun
Hoş geçtiniz hoş bulundum dedim
Güle güle geçin de dönünce dedim
Bunu demek için yazdım

…

Bir adam geliyor yanıma, yanıma
Duruyor yanımda, yanımda
Dikkatimi çekti diğer yanımda duran adam
Olduğu zaman adam
Bu adam bir zamanlar sinekmiş
Diğer adamla bir gün göz göze gelmiş, sinek
Adam olmuş şimdi
Ama yine sinek, karakteri sineklik,
Adamla arasında şimdi ben varım
Varımda adam sinekmiş adam nasıl olmuş
Ben şimdi nasıl adam kalacağım
Bilemezsem, bir daha sinek doğarsam
Öleyim ben şimdi sonra öleyim şimdi düşüneyim
Sinek benimle iletişim kurdu ben ondan kurtulmayı diledim
Sinek sinekte evrim geçirmez
Adamda insan olmaya diğer canlılarda o canlılıkta…
Ben nasıl adam oldum canavarlara karşı savaştım da
Onları yendim adam oldum
Yalnız bu sinek adamdan korkup adam olmuş
Çünkü yanımda ki diğer bu adam bir canavar, gibi
Kaygısı tasası kendi canı,
Tutum ve davranışları toplumdan kayıtsız o kadarki
Sinek sinekliğini bırakır, adam olur
O kadar yani
Bu şiirde sinek gibi yapıştı benliğime, bitmiyor
Çünkü adam daha önce sinek olduğunu nasıl biliyor
Tamam, karakterini benzetme yapar ama nasıl bilir
Her yazının sonuç vurgusu bir evrimsel sonuçtur
Misal ben daha önce, doğmadan önce tilkiydim
Bir kargaya sual sordum da insan oldum
Şimdi o kargada insan, benim, tilki kürkümü giyiyor
Ben onun maalesef aklıyla ancak yazıyorum*
Adam olan kendini bilir
Neyle karşılaştığında insan olduğunda…
İletişim kurup bilişim yaptığımızda bir gün bildiğimizi göreceğiz de.
Darwin maymunda gördü kendini, ben tilkide misal bu adamda sinekte görmüş kendini.
Ama bir karşılaşma gerek benzersiz olmak için benzersiz.
La Fonten boşa laf etmemiş.

* İnstagram’a yazdığım bilinen kargayla tilkinin hikâyesine vurgu bir şiirimden alıntı.

…

Gel iki sevgili olalım
Sen karga ben tilki çocuğumuz doğsun insan
Hem akıllı hem zengin
Tilki kurnaz kürkü var
Karga aptal aklı var
Evrim geçirirlerse ne olur
Karga olan insan zengin
Tilki olan insan akıllı
Biri yazar biri satar masal bu
Gerçeklik payı uyandırdığı metafizik
14 Şubat’ın metafiziği
İki sevgilinin bir birine nesne olması
En güzel çiçekle olunur
Şımarmak tek taşla, parlayan taşla
Mutluluğun sırrı da nesne olabilmekte Abidin,
Sevilebilmekte