14-bir oyun bahçesinden

14-Bir Oyun Bahçesinden!
Bir oyun bahçesinde çocuklar oynar iken,
Bir çocuk çıka geldi üstü, başı perişan.
Uzaktan seyreyledi ama biraz çekingen,
Sözcüklerini yuttu beni de alın derken

Bir çocuk döndü baktı kimsin sen nerden çıktın,
Sonradan gelenlerin katılmasından bıktım.
Gel istersen sen oyna artık ben çok sıkıldım,
Yüzüne haykırarak bilir misin oyunu?

Annem, babam sağ iken benimde çevrem vardı.
Oyun arkadaşlarım oyuncaklarım vardı.
Yıllar önce kırıldı kol kanadım çemberim.
Kiraz dalından sarkık salıncaklarım vardı.

Şimdide bir yurttayım kayboldu masallarım.
Kaybolmuş gibiyim ben bu sihirli dünyanın.
Benimde yuvam vardı, hep mutlu hem şen idim,
Birçok arkadaşım vardı hep oynar güleriydim..