Bir elim vites kolunu tutuyor,
Diğeri direksiyon simidini.
Gözlerim dalgın asfaltın orta çizgilerine,
Taşıyorum yaşamanın ümidini.
Şehirler geçiyorum, birer birer,
Kafamın içinde ki bulutlar dağılmıyor, yine de
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta