13-Oynarız aşk gelince, Şiiri - İsmail Emre

Oynarız aşk gelince,
Bu hikmet gayet ince;
Orada fani olduk
Dosta can verince.

Girmek lâzım gönüle,
Bekliyor güle güle.
O yüzü görmek için
Her varını yok bile.

Bu ateşte yanmalı,
Görüp de inanmalı,
Herkes onu bulamaz,
Yananın olur malı.

Canım! görünce seni
Terkeyledim ben beni;
Seni görüp bilince
Nur ettin canı, teni.

Ben bir ateşe düştüm,
Baştanbaşa iliştim; (1)
Dünyayı unutunca
Güzel ile biliştim.

Yârın kaşları ince,
Dişi benzer pirince;
Ben canımı terkettim
Yâr yüzünü görünce.

Bir gönülde yatalım,
Canı ona satalım,
Bizdeki bilgileri
Birbirine katalım.

Biz gidelim o yola,
Yapışalım bir kola;
Bu (Emre) nin muradı:
Âşık, Dostunu bula.

--------------
(1) İlişmek = yanmak, tutuşmak.