sabahıydı 12 eylülün
elimde tebeşirle
yazmaya çalışırken
telefon direklerine
duyardım araba seslerini
sokağın ötesinde kadınlar ağlardı
ben büyük adam olacağım anne derdim
annem ağlardı...
hiç olmayan evin elektrikleri giderdi
hiç gelmeyecek olanı beklerdik
ben büyük adam olacağım derdim anneme
annem ağlardı
sokağın ötesinde kadınlar ağlardı
bir mevsim daha gömülüyordu
ki güneş çoktan avuçlarına gizlemişti kendisini
sirenlerle uyanıyordu kentin çocukları
ağlamak kadınlara yakışıyordu
annem ağlıyordu
ben ağlıyordum
hiç gelmeyecek olan ağlıyordu
Kayıt Tarihi : 27.11.2013 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!