12 Eylül Şiiri - Hakan Karaduman

12 EYLÜL VE ON İKİ YAŞINDAYIM

Ağustos ayının akşamıydı, çoluk çocuk ve mahallenin dedikoducu anneleri çekirdek çıtlatırken

Toroslardan beklenmedik sıcak kavurucu bir rüzgar esti aniden,

birlikte ürperdik!

En tecrübeli anne, en yaşlı mahallenin kadını, ekşiyen yüzünde çok az saklı mutlu çizgilerinden sıyrıldı yüzü,

Gözünde, yani yorgun ezilmiş, dizleri kireçli, başını dağlardan esen korkunç düşler yüklemiş sıcak rüzgara çevirdi,

Issızca söylendi:

Felaket geliyor, acaba deprem mi olacak, bizi yakıp yıkacak?

Oğlu üniversite öğrencisiydi o zamanlar, ama lümpen

O sadece depreme yorumladı o sıcak rüzgarı

Ne kadarı tuttu bilmiyorum yaşlı ananın, depremin

Sonrası günler merakımız bitti!

Öyle alevlerle geldi ki 12 eylül 1980 sabahı,

Güneşi bile öldürmüşler, siyah beyaz televizyonunun açılma saatinden çok önce

Şahlanan at tarihin kanlı pisliği kusunca üzerimize,

O

Vakit anlamıştık karabulutlar çökecek üzerimize

Marşal yardımı, menderes hükümetine,

Kapatın tüm Atatürk devrimlerinin fabrikalarını, kapatın tüm devrimlerin aydınlatan ışıklarını, biz veririz size ne gerekirse…

Jeep, ikinci dünya savaşından kalan hurdalar ordumuza verilince

Gebelik sonrası,

Zeytin ağaçları…

Belki yeniden dünyada baş vermesinler diye

Kestiler binlercesini;

köklerine asit döktüler: odunlarını Amerikan gemilerine yüklediler;

Gölgesinde namaz kılanlar…

Türküsü hazırdı: zeytinyağlı yiyemem aman, basma da fistan giyemem aman…

Pamuk

Zeytin

Toprak…

Ya alllah bismillah!

Kıytırık jeep nato hediyesi…

İçinde yüzbaşı, bizler çocuğuz, sohbet ederken kürt komşularımızla

O

Jeepten

İğrenç bir hışımla indi komutan

Tüm gücüyle bize saldırınca, çocuğuz daha,

Korkup kaçtıydık, cipteki askerler inmediler

O bir yankee kahramanıydı… tokadı Osmanlı!

O gün

“Bizim çocuklar başardı “ diyen kimdi, bilmiyorduk

Hangi çocuklar neyi başardılar, bilemedik yıllarca

Şimdi,

Onların askerleri çoktan başarmışlar anlayınca

Ya allah bismillah, vatan millet,

Ya don, ya para, ya koko, ya da silah,

Vatan ne de toprak, ne toprakta yeşerecekler!

Emperyalizm kazanıyor şimdi, gölgesinde namaz kılanlar

O ağaçların dallarına azıklarını asanlar ve öğle güneşinden

Kaçıp gölgesine sığınanlar, kundaktaki bebeğin gölgesini kesenler

Gölgelerinden korkanlar,

Korkak yalnız sürüler

Sürünenler,

Düşlenmez beyinler,

Nasırlı ama verimsiz eller,

Acılı türküler uğruna acı çekenler

Acıyı bal eylemeyi alışkan yürekler

Birgün devrimin serin gölgesinde toplanacaklar

Ve o gün,

Defterler renkli cıvıl kuşların sesleriyle müzikleşecekler

Hakan KARADUMAN

12 EYLÜL 23