İmkansız Şiiri - Hüznü Şuara

Ey efsun gözlüm!
Ben meyhanelerde,
Şahsına yazdıklarım sayfalarda eskimiş.
Dudağın yanağımda,
Gözlerin aklımda kalmış.
Kağıt, kalem bıkmış benden.
Her harf bir gözyaşımı, her gözyaşım seni anlatmış.
Sokaklar arasında sekiz çizerken ayaklarım,
Müptela olmuşum kokuna.
Kadehimde kalmışken bir kaç damla mey,
Şarap misali kanayan yüreğimin yarasıymışsın sen.
Ne yazdıklarım yetmiş seni anlatmaya,
Ne anlattığım kadarıyla kalmışsın hatrımda.
Şimdi yazıp yazıp sildiğim sayfalar anlıyor beni.
Karşıma geçip öylece baksan keşke.
Tek kelime etmeden güzel gözlerini diksen üstüme...