Dışarda yağmur, içimde üşüyen sen.
Seni nasıl üzdüm bir bilsem.
Ektin gittin içime hüzün yapraklarını, döküldü kırılan kalplerin tozları sokaklara, sen şimdi gitmeyi planlıyorsun ya bak rüzgarın içinde ki yağmurlar bile küsüyor birer birer.
Memleket soğuk içimde üşüyen bir yaprak tanesi, türkülerle beslerim seni bu nemli ekim akşamlarında. Bir ayrılık bestesi bir hüzün müziği ne anlatmama yeter bu beynimi kemiren dertli küfteye sadece derin bir sessizlik içinde hava da tayyare sesi.
Derin bir pişmanlık benimkisi, zehir bulaştı artık, sen yukardan bakarken buluta dağa benim kalbim Akdeniz’de değil Ege’de kaldı.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
