104-) Sone III Şiiri - Emirhan Tankoş

Azgın kum fırtınaları kopuyor,
Gözlerim şahit oluyor korkuya,
İnsanlar huzur vaat edeceğini sandığı yuvalara kaçışıyor,
Ruhum alışıyor yalnızlığa,
Her gece, her yıl aynı mesele,
Dünya yalnızlık kokuyor,
Bitmiş bir gün sonrası hep aynı terane,
İnsanlar gün geçtikçe bencilleşiyor,
İşte hayal dünyalarını terk edenler için,
Hayat bu denli karamsar hissettiriyor,
Dünya hayal kurmayı bırakanlar için,
Bir cehennem, belki bir işkence gibi geliyor,
Aslında en büyük huzur yaşamın içinde gizli,
Hayal kurmak ise yaşamanın en büyük gizemi
26 Ocak 2021