10116 Şiiri - Nilay Bekkaya

Umutsuzca kavuşamamamıza sürükleniyorum
Rüzgarın savurduğu güz yaprakları değil
Bilmediğim bi halim yürüyor Antalya’da

Beni nasıl bağladığını bilsen kelimelerinle
Yine denizci düğümü atar mıydın dilinle?
Beklerdim her limandan bi kahpe gibi

Bir seviş bulamayacağız
Bir kedi videosu izleyemeyiz
Zamanı geri almak için torpil lazım
O torpil zannımca yok bende

Çok emindim, son kez sarıldık
Pes ettim, pes ettim
Keşkeli pes ettim.

Olmayacak, olmayacak.
Biz yokuz, kendime hoşçakalayım.
Biz olmadık, sevgiler.
Sevgiler, sevmiyorum.