101. Yıl Şiiri - Ahmet Yılmaz 3

Gelincik tarlasında
Her kınalı yaprağa
Birer damla
Çiy tanesi düşmüş gibi
Gönderdeki bayraklar
İrili ufaklı
Rüzgarın öfkesine inat
Kıvançla, gururla süsler
Ülkemin kutsal topraklarını
Cumhuriyet kokusu gelir
Her çocuğun
Yalansız saçlarından
Kucaklamışsın gibi
Karanfilleri
Fesleğen yapraklarını

Anadolu’nun sesi yükselir
Azgın Karadeniz'de dalga
Fırat’ın akışında coşku
Ilgaz'ın yamacında türkü sanki
Yürektir o ses
Cesarettir
Azim ve güvendir
İstiklal Marşı'dır inan ki

Körpecik fidanken bile
Yetmedi güçleri
Yıkmaya, yok etmeye
Her hileye başvurdular
Bulaştılar her halta
Zorladılar geri gitmeye
101 yaşında çınar şimdi
Arzın merkezinde kökleri
Yaprakları birer bulut
İncitmeye bile yetmez
Üç beş hainin elindeki
Kör balta

“İlelebet payidar” Cumhuriyet
Sonsuza dek umut salacak
Umudumuz sizsiniz
Gençler, çocuklar
Yarın büyük bayram olacak
Sıkın yumruklarınızı
Öfkenizi haykırın
Hainlerin korkulu gözlerine
O gözlerde o korku
Ebediyen kalacak
İnanmayın sözlerine
Aldığınız bir nefes bile
O gözlerin
Milyonlarcasından
Güçlü olacak
Yırtınsalar da nafile
Cumhuriyet “payidar” kalacak...