Herkes,
mesleği doğrultusunda bakar,
İmkan ve ihtiyacı nispetinde görür.
Her şeyi herkes göremez.
BİR AVUÇ TOPRAKTA DA bütün elementler olabilir.
Ama yalın bakanlar sadece TOPRAK GÖRÜR.
Hiç bir söz söylendiğinden ve söyleyenin maksadından ibaret değildir.
Her söz,
okurunun ilimi, kapasitesi, anlayışı, ihtiyacı, yorum yeteneği, zamanının imkan ve idrak sınırları kadar GENİŞLEYEBİLİR veya muhatabın sığlığı kadar daralabilir ve anlamsızlaşa bilir.
Hele bu SÖZ ALEMLERİN RABBİNİN EZELİ VE EBEDİ KELAMI İSE
bu konuda bir değil BİR KAÇ DEFA DÜŞÜNMEK LAZIM DERİM.
MALUMA MUHALİF DÜŞÜNCELERİMİZ,
altından kalkamayacağımız mesuliyetlerin altına girmemize sebep olabilir.
Bence kutsal metinler,
Peygamber irtibatlı sözler,
Nasihat maksatlı kadim menakip ve hikayeler, Vb. leri
Biraz daha insaflı,
Biraz daha dikkatli,
Biraz daha iyi niyetli ele alınmalı.
Yoksa art niyet, nefsani mülahazalar ile insan hem mesul olur.
Hem zamanın ve gelecek nesillerin bu değerli kaynaklardan istifadesine gölge düşürür.
Allah’ın kelamı
beşerin zaman, mekan ve ihtiyaçla malul mantık sınırları içine hapsedilemez.
Allah kelamının gerçek mana ve maksadını ancak Allah bilir.
İnsan imkan ve ihtiyacı kadar istifade eder, istifade edemediği şeyi anlamsız sayanlar sadece kendileri kaybetmekle kalmayıp, başkalarının istifade yollarını da zorlaştırmış olurlar.
Kayıt Tarihi : 13.7.2013 16:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!