10 Sene Şiiri - Efe Can Doğan

Tam onuncu senene girerken toparlayabildim kendimi
İlk defa mezarına geliyorum seni ziyarete
Hem de tek başıma
Seni özlemiştim
Yaşadığım şeylerinde sıkıntısı var tabi
Bi kadın sevdim
Bi şeyler yaşadım
İntiharlar ettim
Rüyama geldin
Bu sefer bende sana geldim
En sevdiğin çiçeklerle
Ama baktım ki bütün toprağın onlarla dolmuş
Ne hoş kadınsın
Sürprizlerle dolu
Seni çok özlemişim
Uzun zamandır böyle ağlamamıştım
Çok iyi geldi
Sana baktım okşadım mezar taşını
Özellikle motorla geldim yanına
Sen sağken seni arkama atardım
Gezdirirdim seni
Sen severdin motora binmeyi
En büyük hayalinde italyaya gitmekti
Kesin vespalı tatlı bi kız olurdun orada
Bu arada kızın kocaman kadın oldu
Bir de ergen ki hiç sorma
Hanımefendiyi aramasam sesini unutacağım
Ama senin sesini hala unutmuyorum biliyorsun
Tam 10 sene olucak ki duymayalı
Bilmiyorum işte sanki sen bizim hayatımızın tüm anlamıydın
Sen gidince hayatın anlamı bitti gibi
Öylesine yaşıyoruz
Annem öylesine yaşıyor mesela
Ben yine daha iyiyim keyif yapıyorum
Şuan mezartaşın başında bile
Sen yanımdaymışsın gibi
Güneşle dansediyorum
Sana bu şiiri yazıyorum
Ağlamam da geçti
Zaten ben mutlu olmayı severim hep bilirsin
Biraz daha kalacağım yanında ama bu son olmayacak
Ama sen yine rüyalarıma gelmeyi tekrarla
Güzel bi sürpriz oluyor seninle yaşamak
Ve tabii ki bitti artık
Allah almadığı sürece bu cehennemde tam kadro devamız.
Seni çok seviyorum bitanem
Bu güzel duyguları mezarlıkta paylaşmak acı belki ama
Allah kimseyi bu kadar çok sevdiği biri için
Mezarlıklara getirmesin
10 yıl geçse bile.