10 KASIM ŞİİRLERİ

Bir yaprak düştü
Dalından
Bir yaprak uçtu havada
İkisinin de gittiği
Çizdiği yol
AYNI
Hareketleri
..

Ben hangi mevsimi tamamladım ki
Ne huzur dolu akşamlar
Ne yazdan kalma yıldızlar
Şimdi ruhumda bir sürü eşkıya

Göğsümde çöreklenmiş bir sonbahar
Başımda esiyor yaman poyrazlar
..

10 Kasım
bugün on kasım
Atatürk sonsuzluğa gitti
ondandır bu yasım
bu gözyaşım

Atatürk bir Güneşti
..

Bu millete kurtuluş yolunu sen gösterdin.
Yaşam boyu durmayıp vatan için çalıştın.
Yurt sevgisi için de cihan ile savaştın.
İleri, hep ileri gitmek için uğraştın.
Atam, ne mutlu sana amacına ulaştın.

Bu millete her şartta, her durumda güvendin.
..

Şu bir gerçek, ölüm kavuşmamdır benim.
Şu kahpe dünyada bir rahat yok bana!
Fenâdan bekâya savuşmamdır benim.
Yüz-yüz yirmi yıllık bir ömür çok bana!

Hiç ölmem, ölmeden ölürsem ben eğer.
Sonsuza bir adım atan ben olurum.
..

Senin güneşin var mı?
Yanıt yok
Benim güneşim var
Hem de bir kaç güneşim var
Tanrı Güneşi
Cennet Güneşi
Peygamber Güneşi
..

Gök mavisi gözlerin
Ağlamaklı şişkince
Özrümüz bahane
Yaptıkların şahane

Altın sarısı saçların
Bizlere sunulmuş pelerin
..

" Atamızı Anıyoruz "... 10 Kasım ©

Bir on kasım günü daha, Atamızı anıyoruz
Onun ile gururluyuz yokluğuna yanıyoruz

Millet uyurgezer olmuş gafletten utanıyoruz
Düşmüş hainin peşine, bizler ona yanıyoruz
..

Tarihlerde o kara gün 10 Kasım 1938
Seni bizlerden aldı uzaklara götürdü
Seni unutmak mümkün mü?
O deniz mavisi gözlerini altın sarısı saçlarını
Şanlı komutan Atatürk
Sen devrimlerle hatırlanan
Asırlar geçse de benliklerden silinmeyen unutulmayan
..

Resimlerine baktım, gözlerini gördüm.
Anlattıklarından farklısın Atatürk'üm.
Seninle doğdum ve de seninle övündüm,
Cumhuriyetin bekçisiyim Atatürk'üm.

Bu gün bayrakların tümü yarıya inmiş.
Yedi düveli-alem senin için ağlamış.
..

1938de sonbahar aylardan kasım günlerden pazartesi
Yüreklerde acı bir feryat gözler yaşlı ağlamakta
On Kasım sabahı vatana acı bir haber
Gökyüzü karardı Türk milleti ağlıyordu
Yalnız kalmıştı Türk ulusu bir kara bulut gök yüzünü kaplıyordu
Çocuğuyla kadınıyla erkeğiyle ağlıyordu vatan
10 Kasım 1938 günlerden pazartesi
..

Hüznün kara bulutları çökmüştü üstüme. Her şeyin üst üste geldiği öyle zamanlardan biriydi…

Bir dostum kızını; bir büyüğüm elli beş yıllık sevgili eşini kaybetmişti. Yakın birkaç arkadaşım ve sanal çocuğum aniden köşelerine çekilmişlerdi. 8 Kasım, içimde daima engin bir sevgi kaynağı ve onulmaz bir yara gibi yaşayacak olan Buruşuk köpeğimin dördüncü ölüm yıldönümüydü. 9 Kasım ise gurbetteki bir tanecik kızımızın yaş günü. Yıllardır birlikte kutlamak nasip olmamıştı. Üstelik ana-oğul hastaydılar. Aklımın bir yarısı deniz aşırı o ülkedeydi…Yetmez gibi, bir de bilgisayar-modem bağlantım koptu. Canım çok sıkılıyordu.

Ah, kara bulutlar! ... Durup durup nasıl da çöreklenirsiniz bazen insanın üstüne. Ama eski toprağız biz. Alışmışız dik durmaya, aldırmaz görünmeye ve hatta çevremize güç vermeyi sürdürmeye…

Yine de kurumuştum!
..

İstanbul Dolmabahçe sarayında,
Hasta hasta yatıyordu,
Saat kaç diye sordu,
Bu Atatürk'ün son sözleri oldu.
Herkes bu haberi duydu,
Ankara'nın yolunu buldu,
Elimizde mis gibi çiçeklerle,
..

Bu millete kurtuluş yolunu sen gösterdin.
Yaşam boyu durmayıp vatan için çalıştın.
Yurt sevgisi için de cihan ile savaştın.
İleri, hep ileri gitmek için uğraştın.
Atam, ne mutlu sana amacına ulaştın.

Bu millete her şartta, her durumda güvendin.
..

Konuya nasıl başlamalıyım, nereden başlamalıyım kararsızım. Çalıştığım dönemlerde gerek milli bayramlar, gerek dini bayramlar yalnız bizim için varmış ve yalnız biz kutlarmışız gibi büyük bir heyecan ve zevkle işimizi yapardık. Şimdi ise bazılarına katılıyorum bazılarını ise seyrediyorum.
10 Kasım 2008 günü ise büyük ve eşsiz önder Atatürk’ümüzün ölümünün yetmişinci yıl dönümü. Ağlamak için değil özür dilemek için törenlere katıldım. Önce askerlerin, öğrencilerin, daire müdürlerinin, sivil toplum örgütlerinin vilayet binasında yapılan törenindeydim. Büyük bir coşku vardı. Siren sesleri ortalığı inletti. Görevimizi yapmanın huzuru ile yeni Cuma camisinin önündeki parka oturduk. Saat onbirde İzmit Atatürkçü Düşünce Derneğinde yapılacak olan basın açıklaması için saatın geçmesini bekledik.Zamanı gelince oraya gittik.İzmit Atatürkçü Düşünce Derneği Başkanı Sayın Ahmet beyin morali bozuktu.Basın açıklaması sırasında, yaptıkları törende kimsenin olmadığını, ne seçilmişlerin nede atanmışların törene katılmadığını ve siren sesi duymadıkları gibi hiçbir arabanında korna bile çalmadığını söyleyerek protesto etti. Basın açıklamasını tamamladı. Orada bulunan bir avuç insana bazı yaşananlar anlatıldı, sohbet edildi ve saat onaltıda KYÖD de yapılacak törende buluşmak üzere dağıldık.
Son zamanlarda yaşamadan önce ölmeyi düşünen ve ölünce de Cennet hayal eden benim güzel halkım camileri çok doldurmakta. Yeni Cuma camisi, Fevziye camisi vakit namazlarında bile doluyor yer kalmıyor çok şükür. Anlamadığı bir dille anlamadığı bir dini yaşayan vatandaşım yaşamayana da yan gözle bakıyor ve kendinden saymıyor. Ben anlayarak yaşamaya çalışıyorum. Burada kendimi övdüm gibi geldi. İkindi namazına gittim. Namazımızı kıldık. İmam efendi namaz sonunda Kuran’ı Kerimin tamamını okuyarak bitiren yani hatim eden birinin duasını yaparak amin dedirtiyor. İslam dinini kurucusu Hazreti Muhammed’den başladı sayıyor. Camiden gelip geçenler, hocalar, hacılar ruhlarına…..ben heyecanla bekliyorum “ ha şimdi diyecek bu gün on kasın Atatürk’ün ölümünün yıl dönümü ona da fatiha okuyalım” uzattıkça uzatıyor, ama benim beklediğimi bir türlü söylemiyor ve söylemeden de duasını bitiriyor. Hayal kırıklığına uğramış bir vaziyette camiden çıkarken üzülüyorum. Hoş Atatürk’ün onun diyeceği fatihaya ihtiyacı yok ama, her şeyi dinle ölçen halkımın var. Orada bulunan ve Atatürk’ü anlamayan onlarca insanın kafası karışır hiç değilse. Bu ülkede sen rahatça dinini yaşayabiliyorsan Atatürk ve arkadaşlarına borçlusun. İstila altında olsan yaşayabilir misin acaba? Neyin beklentisi içerisindesiniz kardeşim, bu nasıl bir inat.. Atatürk’ün kurduğu bir ülkede yaşayacaksın ve Atatürk’ü tartışacaksın … ilginç doğrusu.
Telefonum kapalıydı, açtım, arkadaşım Süleyman aramış, geriye aradım:
- Beni aramışsın,
- Namazdayken telefonun kapalı, çıkınca aç bari..
- Ben sadece namazda kapatmıyorum, törenlerde de kapatıyorum,
..

Bir şehir gördüm
Türkiyenin başkenti
Birde en önemlisi Anıtkabirdeki
Atatürk doğmuş,büyümüş Selanikli
Dolma Bahşe sarayı
Öldüğü yerin ismi
Oradan gitti Anıtkabire
..

Bizi birçok savaştan kurtardın.
Başka ülkelere el açtırmadın.
Atam seni çok severim.
10 Kasım 1938 de hayatın bitti
Ama sen Türk Ulusu'nun kalbindesin
Ölmedin yüreklerimizde yaşıyorsun,
Günümüzde seni kötülemeye çalışıyorlar,
..

Yıllar sonra
İlk sen ziyaretime geliyorsun
Bakışlarını benden kaçırma dostum,
Her şeyi açık açık söyle...
Oğlum mu hastalandı?
Karım mı sevdalandı? ..

..

Düşmanları, sen kovdun yurttan.
Sensin, ülkemi yeni baştan onaran.
Esaret zincirlerini kırdın.
Cumhuriyeti sen kurdun.
İstiklal,özgürlük milletin.
Açtın, millet meclisin.
O kutlu gün, çocuklara armağan.
..

Ben bu dunyaya geldim geleli
Ne dertler ne cilem birakmaz beni
gozlerimden akti yaslar dinmedi
Kara yazim alin yazim birakmaz beni


Dertler hep ust uste gelir
..