10.kasım-sensiz Kalan Yürek

Gözlerimde bir hüzün,
Kasım sabahı sessiz ve derin…
Yüreğim yanıyor özleminle,
Ata’m, sensiz eksik bu vatan, bu yurt, bu beden.

Bayrak iner ufuktan usulca,
Bir çocuk durur elinde karanfil.
Rüzgâr bile saygıyla susar o an,
Kalplerden silinmez, adın: Mustafa Kemal!

Toprak ağlar sessizce,
Anıtkabir’e dökülür umutlar.
Sen ölmedin, her nefeste gizlisin,
Milletin yüreğinde yaşar hatıralar.

Yolun aydınlık, izinden yürürüz,
Sözünle büyür her nesil, her can.
Kasım’da donsa da bütün mevsimler,
Yüreklerde baharsın her zaman.

Gözyaşım düşer taşına, sessizce,
Her damla bir minnet, bir dua.
Türkün bağımsızlık türküsünde,
Adın yankılanır sonsuza.

Sana söz, Ata’m, tükenmez sevdan,
Cumhuriyet’le yaşar bu vatan.
Her Kasım sabahı bir yemin gibi,
Dirilir adın, gönül sarayımızdan.
11.11.2025