10 Kasım Sabahı Şiiri - Özlem Tombul

Bir 10 Kasım sabahı,
Derin bir sessizlik çöktü
İnsanlığın benliğine...
Gözler kan revan...

Işıklar söndü günlerce,
Yüzler gülmedi gecelerce...
Diller sustu, yürek... Yürek kan ağlıyor...
Hasret bastı evleri...

Sen gittiğinden beri,
Neşe de, sevinç de
Yok oldu dünyada...
Ne kadar siyah varsa evrende,

Artık o kadar siyah kalbimiz...
O kadar siyah insanlık
O kadar siyah gözler,
O kadar siyah hayat...