10 Kasım Şiiri - Kader Çelebi

Bugün acı gün...
Atanın huzuruna üzgün olarak çıktık
10 Kasım'da herkes bu acıyı taşıdı.
Atam neden hepimizi bıraktın.
Bayrağımızı indirdik göklerden
Bulutlar üstünde kapkaranlık gecede
Sana olan şiirimi bulutlar üzerinde yazıyordum.
Yapraklar çığ gibi uçuşuyor,yıldızlar ise ağlıyor.
Ağlamazmıyım karanlık gecede,
Ağlamazmıyım bulutlar üstünde
Sana olan sevgimden,sana olan saygımdan.
Sana olan düşüncelerimi şiire çevirmek istedim.
Büyükler huzurunda okuyorum işte
Sen de olsaydın Atam sen de
Beraber ağlardık, gezerdik, gülümserdik hayata
Göremeden seni kaybettim.
Ağlamazmıyım Atam ağlamazmıyım.

Yüreğimdeki ses acının sesiydi.
Gözlerimdeki damlalar Ata içindi
Acımız yok olunca ne değişir ki;
Atamızı kaybettik.
Her ağlayışımda,gözlerimden inci mercan saçılıyor.
Gözlerine deniz mavisi diyebilir miyim?
Parıl parıl parlar,yanıp yanıp söner
O çakmak çakmak gözlerini karşına çıksamda anlatsaydım.
Gülümsemeni görebilseydim.
Elimden tutmanı,beni okşamanı
Sımsıcak ellerime sen sevgi katabilseydin.

Karşıma sen çıksaydın Atam sen..
Elbette hissedebiliyorsundur.
10 Kasım'da senin için neler yazdığımı
Görebilseydin Atam görebilseydin..