10 Kasım Şiiri - Abbas Paksoy

Düşmanları yenip, çıkmıştık düze.
Anadolu’yu, vatan ettin bize.
Ölümün köz koydu, yüreğimize.
Bütün ulusu, yasa boğdun Ata’m.

On kasım, bizi kalbimizden vurdu.
Dokuzu beş geçe, saat’ler durdu.
Bayrak, hüzünlü dalgalanıyordu.
Sen aramızdan, gittin diye Ata’m.

Güneş’in, parlayan ışığı söndü.
Yağmurlar dondu, buz’lu kar’a döndü.
Seni, canlı gördüğümüz, son gün’dü.
Bizi, yetim koyup gittin, sen Ata’m.

Emel’in, bizim temel’imiz oldu.
Cumhuriyet, adalet’te, tek yol’du.
Ülke, demokrasiyle, güven buldu.
Vatan ve ulus, sana minnet Ata’m.

İçimizin, parlayan Hak nur’usun.
Şehitsin, berraksın, hem de durusun.
Paksoy, ihanet ederse kurusun.
Sen, mezar’ında rahat uyu, Ata’m.