10 Kasım Şiiri - Bekir Dişbudak

Bu gün on kasım sesiz bir sabah
Rüyalarımda gördüm seni
Ajanslar senden söz ediyor Atam
Dolma bahçe hüzün dolu
Mehmetçik ağlıyor başucunda
Akın akın geliyorlar Anıtkabire
Unutmuşlar gazete manşetleri küçük
Ama andığımız Mustafa Kemal büyük
Onlar da biliyor ki Mustafa Kemaller var
Vatanımın dört bir yanında milyonlarcalar
Nerdesin atam nerde, sanata tükürenler var
Hadi bir daha çık gel Samsundan
Saçları süt kadar beyaz gözleri mavi
Işığımız sönüyor dön gel gayrı
Yurt da sulh cihan da sulh demiştin ya
Sulh yerine ayrıştırıyorlar bizi
Alt kimlik üst kimlik olduk
Hani milletin efendisi köylüydü
Tarım bitti dışarıya muhtaç olduk
Dön gel artık adın fark etmez
Biz seni vatanseverliğinden tanırız
Bu vatanı böldürmeyiz kimsede bölemez
Son Mustafa Kemaller seni bekliyor
Öndersiz kaldık atam bir ışık daha yak
Seni Dünya unutmadı ama unutan hainler var
10 Kasım değil seni her gün saygıyla anıyorum
Okuduğum her duamda senada rahmetler okuyorum
Ama sen ölmedin ki içimiz de yaşıyorsun Atam
Rahat ol kabrinde dün Kadıköy de selamladık seni
Yârin bir başka yer olur
İzindeyiz Atam

Bektaş Bekir Dişbudak