10 Kasım Şiiri - Erdal Ceyhan

Bugün 10 Kasım,ayağa kalktı çember sakallılar
Selama durdu yurttaki bütün vatansever türbanlılar

Ne var ufukta, Mustafa Kemal’mi geliyor yoksa
Dışardan gelip,Fethullah Hoca’mı gözüktü ufukta

Gençler, ne yazık, Atatürk’ün adını çoktan unuttular
Nurlu ufuklara Dubai’den yada Arabistan’dan daldılar

Her şey yavaş yavaş aydınlanıyor, bir ışık doğuyor
Aydınlar liberal oldu, kâr işini geç olsa da anlıyor.

Yurtta bütün okullar yakında imam hatip olacak
Bütün kızlarımız başını bağlayıp.sınıflara dolacak

Sonra gelsin her ilde üç gün üç gece Kutlu Doğumlar
Atatürk’ün ölümünden yeni gençler sorsan ne anlar.

Üniversiteden sonra türban sırası ilköğretime gelecek
Cuma Hoca’nın küpesinden sonra sıra kime gelecek.

Rahatsız etmeyin Büyük Ata’yı bırakın rahat uyusun
Suratınızı gördükçe kafasını çevirir, ne de ses duysun

Sen gittin gideli memleket Arabistan’a çok yaklaştı
Sen giderken Ezanlar Türkçeydi, şimdi Arapçalaştı.

Ülke’de kimsenin sesi çıkmıyor, Şerif Ali’den başka
Önüne geleni dağlıyor,yer kalmadı ne söze ne de aşka

Desem ki, ayağa kalktı bütün çember sakallılar
Seni andık selama durdu bütün kadın kız türbanlılar.

İnanır mısın, bugün de aynen yarın gibi olacak
Biraz utançtan Anıt-Kabir yine insanla dolacak.

AB istiyor, ordumuz yavaş yavaş terhis oluyor
Onların yerini sınırda ücretli yeniçeriler alıyor.

Yurtta epey değişiklikler var, borcumuz bini aştı
Herkes meydana çıktı, göbek atıyor,feleği şaştı..

Gazeteciler önce teslim oldu, uçaklarla geziyorlar
Resmi reklam almak için,her haltı ballı yiyorlar,

Ortam onların ortamı,her gün toplanıp sövüyorlar
Kendinden olmayanı, ya vurup, ya dövüyorlar.

Birileri çıkmış Deniz Feneri’nden selam ediyor
Kim sallar Deniz Fenerini paralar sel gibi gidiyor.

Şimdi seçimler yaklaştı, kömür, odun hep hazırdır
Fakir fukara oy ellerinde bir lokma ekmeğe de razıdır.

Hitler kalkmış mezardan bakıp kıskıs gülüyor
Kimse ses çıkarmıyor, gidip kuzu gibi oy veriyor.

Memleket çok kalkındı, ha bire yol yapıyoruz
Yol yapan mühendise değil, paraya tapıyoruz.

TOKİ Allah için bütün illere binlerce ev kondurdu
Hepsi hakkuran kafesi, bütün insanları dondurdu.

Nerede o Osmanlının yaptığı kaşaneler, yalılar
Karadenizli ustalar şehirlerin anasını ağlattılar.

Artık kalksan tanıyamazsın, İstanbul oldu Türkiye
Anadolu’dan halk bırakıp kaçtı,moruklar kaldı geriye.

En iyisi sen hiç kalkma, kafanı kaldırıp bakma,yoksa
İsmet’le birlikte çekersiniz çizmeyi yeniden ayağa.

Savaş mı, resmen 87 yıldır yok,ama halk daimi savaşta
Çöp kutularını karıştırıyor gözleri her gün salaşta.

Hemşerim, Atatürk’üm,fırsat verseler yine kovacaklar
Suyun öteki yakasına atıp, arkandan su dökecekler.

Türk genci, ne yazık, sınavlardan ayağa kalkamıyor
Başını testten alıp memleket meselelerine bakamıyor.

Biz şairler ise Atam,daima senin ülkülerini kollarız
Bir çağırsan bizi, durmayız, gece gündüz yollardayız.