Kanatsız kartallar uçtu Dolmabahçe'den,
Gün, gökyüzü, yer, hava kurşun rengi,
Siyah geceye biçilmiş sanki beyaz kefen,
Bitmeyen, geçmeyen vurgun gibi.
Kanatsız kartallar uçtu Dolmabahçe'den,
Sonsuzluk pencelerinin açıldığını görmüş gibi,
Cennet kokusunu göğsüne almış gibi,
“Biz onbir arkadaşız, lakin arkamız var” uçun gibi.
Kanatsız kartallar uçtu Dolmabahçe'den,
Kucağını açtı Şeref Bey, Hakkı Yeten,
Sevgilileri getirilmiş mi Beşiktaş'tan?
Sevda bakışlı Leyla ile Mecnun gibi.
Kanatsız kartallar uçtu Dolmabahçe'den,
Aralık soğuğuna inat edercesine,
Parça parça vatan havasını çekercesine,
Sarayların en yücesine meskun gibi.
Kayıt Tarihi : 26.11.2025 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şehidler anısına




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!