Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Dil bir eylül gibi dökmüş yapraklarını ve dökülenlere bakmış uzun uzun .Sözler hükümsüz artık yapraklara ve içimize rüzgar alsın
Ben selamlarımı bırakayım
Rüzgar essin yerlerden göğe dek!
Saygılarımla
"yaşam yanlışlarla kısalırmış,
mutluluğu orantı olarak tartanlar
yanılırlar
doğru orantı olarak girdiğimiz bir kapıdan
ters orantı olarak çıkarız
Topladıklarımdan çok, çıkardıklarım
o kadar kimseyim kendime
yine de Araf kötü şey
giderken de, kalırken de
Giderken devam etmenin karanlığı
Kalırken bize biçilmiş döngünün ağırlığı
oysa kimin kaldığı yer var ki dünyada
kaldım sandığın yer
bizden geçenin olduğu yerdir olasılıkla
yüreğimizi parçalaya çoğalta"
Pek doğru tespitler, matematiğin şiire yansıyan güzelliği...
Kaleminize, yüreğinize sağlık Veysel Bey.
Teşekkür ederim. Anlam kattınız yorumunuzla şiire...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta