Artık daha az seviyorum seni;
giderek daha az,
senden daha fazla az
kendini iyileştiren bir yarayı kanatıyorum
yeniden ödetiyorum kendime
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Dil bir eylül gibi dökmüş yapraklarını ve dökülenlere bakmış uzun uzun .Sözler hükümsüz artık yapraklara ve içimize rüzgar alsın
Ben selamlarımı bırakayım
Rüzgar essin yerlerden göğe dek!
Saygılarımla
"yaşam yanlışlarla kısalırmış,
mutluluğu orantı olarak tartanlar
yanılırlar
doğru orantı olarak girdiğimiz bir kapıdan
ters orantı olarak çıkarız
Topladıklarımdan çok, çıkardıklarım
o kadar kimseyim kendime
yine de Araf kötü şey
giderken de, kalırken de
Giderken devam etmenin karanlığı
Kalırken bize biçilmiş döngünün ağırlığı
oysa kimin kaldığı yer var ki dünyada
kaldım sandığın yer
bizden geçenin olduğu yerdir olasılıkla
yüreğimizi parçalaya çoğalta"
Pek doğru tespitler, matematiğin şiire yansıyan güzelliği...
Kaleminize, yüreğinize sağlık Veysel Bey.
Teşekkür ederim. Anlam kattınız yorumunuzla şiire...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta