Artık daha az seviyorum seni;
giderek daha az,
senden daha fazla az
kendini iyileştiren bir yarayı kanatıyorum
yeniden ödetiyorum kendime
çığ gibi büyük bir yitirişin
bana öğretemediklerini
yaşam yanlışlarla kısalırmış,
mutluluğu orantı olarak tartanlar
yanılırlar
doğru orantı olarak girdiğimiz bir kapıdan
ters orantı olarak çıkarız
Topladıklarımdan çok, çıkardıklarım
o kadar kimseyim kendime
yine de Araf kötü şey
giderken de, kalırken de
Giderken devam etmenin karanlığı
Kalırken bize biçilmiş döngünün ağırlığı
oysa kimin kaldığı yer var ki dünyada
kaldım sandığın yer
bizden geçenin olduğu yerdir olasılıkla
yüreğimizi parçalaya çoğalta
Şimdi
eksikliğini hissettiğim Sen
bir küfür gibi
duyarken utanılan, yalnızken söylenilen...
Kayıt Tarihi : 10.4.2020 04:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu cümlede kaldım ,
üssüme aldığım 0 misali, artarken beni aşağıda tutan, 1'de kalmalar gibi..
yanlışlarım doğrularımı elimden alırken, bakakalmak gibi..
düşündüren kalite kokan bir 'şiir'..
teşekkürler şair.
Yoğun güzel şiir Tebrikler
Teşekkür ederim değerli yorumunuz için Bekir bey.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Teşekkür ederim Gülçin hanım, anlam kattınız varlığınızla.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Benim gibi geleneksel bir halk kültürünün temsilcisi Ozan bile zevkle okuyup anlıyorsa diğerleri de ve severek okur...:))
Yüreğine sağlık değerli HOCAM...
Selamlar....
Onurlandırmışsınız şiiri varlığınızla değerli üstadım. Teşekkür ediyorum kıymetli cümleleriniz için.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Tebrik ediyorum Veysel bey
Sevgiler ve selamlar
Teşekkür ederim Mirza bey.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
TÜM YORUMLAR (13)