1. Ayin İçin Toplanma ve Arayüz
Korunun tam ortasındaki çimenli açıklığa geldik. Her birimiz bir taş seçtik: taş, eylemin ve adımın somutlaştırılmış haliydi. Üzerine basan ayağımız o taşa “adı” ile ses veriyor, ardından ileri adım atarak metne kaydediliyordu. Ben “Beslenme Taşı”nı aldım; Lâmî “Koruma Taşı”na yöneldi; sen ise “Taşıma Taşı”nın soğuk yüzeyine dokundun.
Taşlar, yuvarlak bir halka oluşturacak şekilde dizildi. Her taş arasındaki mesafe birer adım uzunluğunda olmalıydı; bu mesafe, doğanın döngüsünde her bir eyleme ayrılması gereken özeni sembolize ediyordu. Halka tamamlandığında, herkes kendi pozisyonuna geçti. Ateşten örme bir boru, tam merkeze dikildi. “Ritmin Kulesi” adını taktık ona. Üstünde son kez parşömen sarılıydı.
2. Parşömenin İlanı ve Kökeni
Parşömeni açarken yüzeye yayılan o kadim kokuyu hissettik: hayvan derisi, bitkisel mürekkep ve yüzyılların tanıklığı… Üzerinde el yazısıyla şu satırlar yükseliyordu:
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta