1 Sayfada Şiiri - Halil Gürbüz

Öyle bir başlıyorum ki yazmaya
Sanki yineleniyor doğuşum her heceyle,
Tekrar geliyorum dünyaya…
Şimdi sanacaksın ki iki gün düşündüm.
Hayır, iki gün taşındım;
Bu iki günde taşıdım kendimi ağırlığınca.
Bir o yana… bir bu yana…
Savurmadan şu hayatın yüzüne gerçeklerimi;
Derin-derin çektim kokusunu içime sevdiğim çiçeklerin.
Üstesinden gelmeye çalıştığım suskunluğunu bozmak için
Hayatın oldum ve küsmedim; ben sana küsemedim…

Görüyordum ki loşlaşıyordu ışıkları;
Senle geçirdiğim bir günün akşamı, tüm şehrin!
Ay gülüşüyordu denizle ve ben yakamozun farkında.
Üstesinden geliyorum dedim ya!
Seni sevmek bir başka seni yaşamak ki; daha da!
Öpmek yetmiyorken ellerini, gözün kesmiyordu gözlerimi;
Bir daha bakın o karşılığın, güzelliği tam ruhumda!

Ver elini aşka çıkmasa da sokaklar.
Şimdi sevin-ir_deli ruhumda bıraksam kargaşalar…
Her adımda susmaz iken dinmişse içimde fırtınalar;
Ezelini yazıp geçtim, nesline hatıralar…
Bundan sonra büyürse büyür mutluluklar,
Benden sonra çocuk sevgin!
Bir kaçış ki, gençliğe mi?
Dönüş yok yaşlılıktan..!

Halil GÜRBÜZ